Her elde bir telefon, hep bakıp duruyoruz,
Konuşmayı unuttuk, sanki bağlı dilimiz.
Toplumdan uzaklaşıp, bir dünya kuruyoruz,
Bu gidiş, gidiş değil; ne olacak halimiz?

Bu “Akıllı telefon” aklımızı da almış.
Akıl baştan gidince bak bakalım ne kalmış?
Herkes kendi içine, iç dünyasına dalmış,
Kafayı yiyeceğiz, iyi değil halimiz.

Telefonu görünce oluyoruz pür neşe!
Telefon tutkunuyuz yedisinden yetmişe.
Yeni model alınca gezeriz şişe, şişe.
Bu telefon olmasa, ne olurdu halimiz?..

Hayal perdesi ekran, sanal bir dünyadayız,
Gerçeklerden uzakta tatlı bir rüyadayız,
Ayak basmıyor yere, devamlı havadayız,
Telefonlar olmasa, ne olurdu halimiz?..

Teknoloji de lazım, elbet kullanacağız,
Sabah, akşam ekrana bakıp durmayacağız,
Daha da önemlisi; okuyup, yazacağız,
Hiç telefon olmasa ne olurdu halimiz?..

Kullandığım telefon belki en akılsızı!
Marifeti yok ama; bana yetiyor hızı,
“Beni değiştir!” diye, bazen çıkıyor yazı,
Telefon bulunmasa ne olurdu halimiz?..


Sabri Koca