GÜN BİTER DE
Merhaba derken eylülün ellerine,
Bir esinti kalır rüzğarın saçlarında,
Matemler eser, gönlümün duvarlarında,
Gün biter sözlerin kalır bende.

Savrulur hasretin düşer gözlerim,
Bir gün daha eklenir, dolar defterim.
Batarken güneş şafağın saçlarında,
Gün biter yarımın kalır bende.

Eylül ’ün kanatları kızıla keserken,
Güller terk eder solmuş renginden.
Taşlara yaslanan başımın gölgesine,
Gün biter zamansız kalır bende.

Denize vurulmuş turnaların gölgesi,
Devrilir güneş, sanki ateş perdesi.
Bir yelkenli geçer, belki aşkın müjdesi,
Gün biter ses tonun kalır bende.

Kumsala yazdığım harfler silinir,
Kim bilir böyle kaç kişi avunur!!!
Vuslatı bekleyen hicranda boğulur,
Gün biter hüzünler kalır bende.

Mutluyum desemde kimse inanmaz,
Yanmayan gönülde sevgi barınmaz.
Gurbeti yaşayan yabanda boğulmaz,
Gün biter boşluğun kalır bende.
ZEHRA YÜCEL(30.8.2018)