Uzun uzadıya konuşamadık.
Uzun uzadıya belki de doyasıya anlatamadım kendimi sana.
Özet bile geçmedim kendimi.
Bir kez olsun diyemedim seni sevdiğimi.
Öyle etrafta dolaşan ilan-ı aşklarla olur mu zannediyorsun?
Ortada bir cesaret varsa kim takar kızını erkeğini?
Ortada konuşulması gerekenler varken ne önemi var kızın erkeğin?
Yine diyorum, belki yine sana dönerim.
Sen bil diye bu defa mesaj atarım.
Martılarla, geyiklerle , belkide leyleklerle gönderirim mesajımı.
Ya da kötü sesli kargalar anlatır beni sana.
Kargalar gelince dinlemez misin beni kargadan?
Yoksa gücü ancak buna yetmiş deyip gülüp geçmez misin dinlerken kargadan beni.
Dinler misin gerçekten, haber yollasam sana hava yoluyla.
Dinlemez misin gerçekten yıllardır silinmeyen izini.
Dinlemez misin bir kere bile konuşmayışımızı?
Dinlemez misin nasıl biri olduğumu?
Dinlemez misin sırtıma saplanan bıçakları benden?
Dinlemez misin tükenmeyen sabrımı.
Dinlemez misin bu vurdumduymaz inancımı?
Yazıp yazıp sildiğim şiirlerimi dinlemez misin?
Koyup koyup kaçışlarımın ardından bakıp bakıp duruşlarımı dinlemez misin?
Bilmezden gelişimi imkansızı,
Sevmezden gelişimi karşıma çıkan her insanı,
Adının geçmediği bulmacaları çözmeyişimi
Bilmekte mi istemezsin?

Başımı alıp gideceğim olduğum şehirden.
Yine yazarım gideceğim yerden.
Bulamazsam seni üzülmem.
Olmadığın sehirdeysem umursamam.
Sevmene değilde belki görmeye ihtiyacım olduğunu bilmem.
Unutmaya ihtiyacım olduğunu hatırlarım yine.
Yine denerim.
Ama gidince bu şehirden daha mutlu olacağım,
Sevip sevmediğini unutarak.
Ardıma bakmayı uhutarak
Ve yaşamam gerektiğini hatırlayarak.