2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1242
Okunma
Elvedalar ısıtıyor yüreğimi.
oysa ne elvedalar hapsetmiştim mahzene
selam vermemek üzere...
mavi bir sabah düşlüyorum
elvedalarım acıtmamış canımı
bulutlar seyrediyorum
bembeyaz
bir kitap okuyorum sonra yapraklarını açıp,
kitapta ben yokum ,
biz yokuz.
kitapta umut da yok.
kitap seyrediyorum
kapağına siyah bulaşmış, yaprakları bembeyaz papatya var üzerinde
gülmek istiyorum düşlenmemiş düşlerimde.
ne zaman bir mutluluk yaşasam
’’ bu düş nereden de düştü önüme ’’ diye yaşayacağım onu.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
