4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
Okunma
Pervaneyim.
Bilmiyorum gönlümün yorgunluğunu
Her durakta sere serpe bekliyorum
Her durakta ve her soluğumda unutuyorum yorgunluğumu
Neyse ki veda vakti değil yüreğimin.
Belliki yaşayacak yılları birikmiş kaderinde.
Belliki yüreğim, yabancısı yorgunluğunun.
Her durakta bir otobüs durduruyorum.
Her inen yolcunun gözlerine bakıveriyorum sonra.
Gözlerinden tanırım seni.
Yüreğim sana yorgun değil ki...
Yüreğimden tanı sende beni.
Her adımım da , hissettiklerim vursun kalbine.
Sende hisset , hissettiklerimi.
Yüreğimden tanı işte , sende beni .
Yüreğimden, belki ellerimden..
Tanı işte sende beni...
Tanı ki seveyim yeniden...
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz