binlerce yıllık
bir öyküyü taşır
uçsuz bucaksız maviliklere
meandros..


toprağın
mavi saçlı kızı
göklerin
hırçın çocuğu..


ben suyunda yudum
insan lekesi düşmüş
günlerimi
ve
suyunla sardım
yaralarımı...


nisanı
gürül gürül bir bahar
akışında
kavruk
yanık bir asi
gidişinde
yaz...



sapsarı eylüllerde
göçe durmuşların
türküsü yankılanır
eksiksiz
bir tas kar helvası belki
zaman
akında buz
kızılında
nar...


söğüdün yaprağı da
çınarın dalı da
yamacında
başından bulanan sular da..



ruhuna özdeş
çocuklar doğdu
iki yakanda
ne yakasız gömlekler biçtin
ne çenelerini bağladın
taşının değdiği
ayaklara...

bir izin var
bir yüzün
bir karanlığın
bir aydınlığın
bil
oku
ve
tanı
meandrosa türküdür
yaşam
ve
bütün türküler
meandros’ta yaşar...


binlerce yıllık
bir öyküyü taşır
uçsuz bucaksız maviliklere
meandros..


toprağın
mavi saçlı kızı
göklerin
hırçın çocuğu..




meandros
20/07/2018