aklımdaki şehir, diyordun ya
yıkıldı geçenlerde
geçmiş çok geçmişti
bir daha geçmişti
on daha
yüz daha
bin daha örseleyerek sokakları...

aklımdaki bahar, diyordun ya
gelmedi dağlarına
kuytularda mora çalmış
pıhtılaşmış kan açtı
bir daha
on daha
yüz daha
bin daha sürgün verdi yokluk avuçlarımızda..

aklımdaki çocuk, diyordun ya
o çocuk kayıp
son kez hangi el dokundu
bakışlarına
hangi gülümseme sildi göz yaşını
bilinmiyor...
bilmiyor kimse
hangi beton blok örttü yüzünü...

aklımdaki kadın, diyordun ya
bir kara çadır kadar soğuk yüreği
yüreğinin tavanı göçmüş gecelerde
duygularını vurmuş ayaza çalmış gece
o kadın
o kadın mı hala
kadın mı
düşlerinde...

yer yarılsaydı da yerin dibine girseydim,
diyordun ya
yer yarıldı
kimse görmedi
yer yarıldı
kimse duymadı
yer yarıldı
kimse girmedi...
yer utanmış olmalı yediklerinden...

aklımdaki çiçekler, diyordun ya
şimdi bütün çiçekler mor
bütün ölüler şubat
takvimlerde...


13/03/2023
ödemiş