2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
790
Okunma
Akmasın o mahzun gözünden yaşlar,kuru ve kanlı.
Her bir damlasında tarumar olur hayat,zifiri karanlık.
Baharda yeşeren umutlar diken olur,canavarlaşarak.
Acı verir batar yüreğinin derinliklerindeki güzelliğe.
Bitmez tükenmez yağmurlara hasret kalır toprak.
Aşk kan kaybından ölür,can çekişerek yavaş yavaş.
Maziden bir eser bile kalmaz,zerre güzellikten yana.
Can bedenden çıkmazmış,aşk yürekten gitmeyince.
Ay bu gece perişan yıldızlara küsmüş ve güneş sönmüş.
Ne olur gelsen,can versen bu sönmüş dünyamın yüreğine.
Sahildeki kumsallara vursan çatlamış gönülleri serinletip.
Istıraplar bitsin, çekilen her çile bir bir yok olup gitsin.
Ne olur akmasın o mahzun gözünden kuru ve kanlı yaşlar...
MEHMET HATİP YILMAZ
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz