Karacadağ’dan Dicle’ye uzandı,geniş kolların

Kalkan balığı biçimini andırıyor,kabaran göğsün.

Her dört tarafını kuşattın, bazalt taşlı ordunla.

Çaldın gönülleri,heybetli duruşunla

Seksen iki burcu taşıdın omuzlarında

Direniyorsun hala, hiç bıkmadan yürüyerek

On iki medeniyete kapını açtı,misafir perverliğin,

Medeniyetler şehri olup,anıldı adın.

Doğdu direnen asi mezopotamya şehri,güzelim kollarında

Medeniyetler yolunda,ölenin gözü kalır bazalt taşlı orduna

Yaşıyorsun hala ve yaşatıyorsun umutsuz insanları bağrında.

Umut kapısı olup anıldı adın, diyardan diyara.

Beş bin metrelik bir çemberle başladı sevdan,

Dilden dile dolaştı,taşırdı sevgililerin yüreklerini,

Açtın yüreğinde,medeniyetler şehrinde dört kapı

On iki sevgiliyi eskittin, doymadan aşkı yüreğinde

Uğurladın aşıklarını mütevazice,kaldın güzelliğinle ıssız bir köşede...

Bitmedi ilk sevdan,her gönülde vardır ayrı bir tahtın.

Ne sultanlar gördün,ne padişahlar eskittin bağrında

Yetmedi kelimelerim seni anlatmaya,eridi gönül çarkında

Hayat kısa,seni anlatmak da uzun sürer.

Mehmet Hatip YILMAZ