kanayan bir yara var kalbimde içimde

susturamadığım karanlıklarım var

yaşadığım sancılar dilimde yüreğimde

sana dair anılar var



acıtır günler içimi

acıtır yıllar aylar saatler

ellerimde güç kalmaz bazen

dilimde sözler tükenir



kara katranlar kadar kara

gece mavisi kadar mavi

bir şiir kadar yakın

bir elveda kadar uzak



yaralarım kanar gecelerde

üşürüm yalnızlıkların koynunda sadece

ararım bir el bir dokunuş bir nefes

ruhumu ısıtacak sadece



kat kat açılsa gonca güller gibi

aşkımın dallarında en nadide çiçeklerim

sen gelince aklıma acıtır

sadece ruhumun sesi içimi



kısa öz ve acı yüklü bir şiir

kalemimden damla damla dökülür

bir hançerden sızan kan gibi

kalbimden satırlara süzülür



sevgi sözleri donar dudaklarda

bir tebessüm kaybolur

bir kuru yaprak misali bu anda

ruhum kendi içinde savrulur



geride ellerimde kalır

çürümüş yosun tutmuş yalnızlık

sadece adın kalır

rüzgarlara saldığım



kanayan bir yara var kalbimde içimde

susturamadığım karanlıklarım var

yaşadığım sancılar dilimde yüreğimde