Al götür
Seni düşündüğüm türküleri akşam düşlerine...



Aynada uçurum boyuma büyürken
Masanın ortasındaki kalınca kitaba sızıp
Dünyana yerleşiyorum.
Bildin mi rüya’yı
Tepedeki günün yeşile yakıştığı yerden
Nasıl yakınım yalnızlığının ışığına ki
Dur!
Üfleme tozunu şirlerinin
Gül rengi çiçekler açacağım
Trenler ırmak olup akacak hayal yatağına
Camda el sallayan küçük bir kızım
Saçlarımdan ormanlar geçer
Gelir bulurum titreyen karanlığını
Bildin mi
Yanıbaşındaki sen’e uzanan
Kollarımı





Ki,
Duvar dibinde ağlamaklı bahçeye kök salan kapının
Maviye çalan gözlerine durmuşum
Bakışlarının penceresinde ay ışığı
Üzerime sinen kuş
Çarptıkça mısraların gölgeli yıldızına
Bahara vuslat açan ıslak kaldırımların
Gün açmış çalımlı kıyılarında
Gülmeyi öğrenen gözbebeklerim
Dokunur parmaklarına
Ağlar yeşil gökle beraber
Yanaklarında aşk
Tut/ma
Yaşlarını
Yağmurun


Al götür
Kendine
Kendimi