Gök içimden bir kuşu çağırdığında
Seninle aynı çığlığın rüzgarlı eteğine dolaşıp
Kaç iklim sevda örüyoruz başımıza...
Eğik gövdelerin yalnızlığı altında rüzgar
Bir yerden bir yere çalarken nefesimi
Ilık fısıltı bedeninde erkenci kuşlar/
Ellerinde gül diye açan akşamlar
Küçük ağaçların yaprakları gibi okşadığında tenini
Seviniyor çiçekler

Ne çok karışıyoruz birbirimize


Beri gel
Koruklarda olgunlaşmamış üzümler
Buğulu gözlerimize hızla akarken
Gizlenelim karanlığın aşk kokan damlalarına
Zinhar bir ışığı inceltip
Gecenin ağzına yeşil hırkalar geçirelim
Toprak şehirlerin beşiğinde uyurken
Sussun bir bebek göğü sevmeyi




Alnımda derin kuyu incelip derinleştikçe
Kapılar açılır isminin baş harfine
Hayır..hayır...rüya değil adımlarımın bıraktığı iz
Maviye sarılmış kokuda gümüş destan ki yalnızlık
Ayaklarına vapurlar tutunur
Haydi sulara akalım
Deniz yaysın gövdemizi
Sahife özlemler genişledikçe aşka