0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1078
Okunma
Islak bir bez parçası gibiyim.
Solgun bir yüzün ardından
Geceye dair susan kelimeler biriktirdim içimde.
Yaram çok derin.
Anla işte!
Konuşan bir kalbin bel kemiğinden yazıyorum bu satırları.
Kaç şiiri yaktım bu yüzden.
Kaç karanfil kokusunu çektim içime.
Sana değmeyen ellerimi kesen bir özneyim şimdi de.
Ve böyle usmak ölümden öte.
Kaybettim herşeyimi.
Gel bul beni...
Özge Özgen
5.0
100% (6)
