kaybolmuş bir ormanda Hese
gülmüş ona sincaplar
aradığı siyah bir nehirmiş
girenin buhar olup uçtuğu
aptal Hese!
bilmen gerekirdi
siyah nehir diye birşey yoktur

tıkadı kulaklarını Hese
bütün bu sözlere
gümüş kadın onu kandırmış
sayıklamış bütün gece
tavan ona sus artık demiş
sanada siyah nehirede
hey Hese!
duydun mu maymunların şarkısını
şöyle birşeydi sanırım
``birazdan bir ağaca dönüşecek küçük Hesecik
ve bulamayacaklar onu
ne kadar arasalarda
ağlayacak Hesecik
ve çok susayacak
orman periside tatilde
ki ona yardım edemez
bu durumda
zavallı Hesecik
ağaça dönüşecek!``

ah işte Hesecik ağacının dibindeyim
bodur bir ağaç olmuş Hesecik
dalları ince
ve orman perileri tünemiş
işte kurtlar deviniyor Hesecik
teninde
kısa zamanda tamamen çürüyeceksin!

büyük insanlara inanman gerekirdi
onlar doğruyu söyler
sürekli
sana
siyah nehir diye birşey yoktur
dediklerinde
buna inanmalısın
orman perisi diye birşey yoktur derlerse
ah elbette yoktur
hem buna ancak deliler inanır demelisin

ancak artık bir ağaçsın Hesecik
ah işte ustalaştı kurtçuklar
dallarını yemede
ama hala bir şansın var
dinle
ormanın derinliklerinde
bir cin yaşar
bu cin
sekizbinaltıyüzelli yaşındadır
ve ona bir şarkı söylersen
seni tekrar insana çevirir

hey Hesecik!
neden dallarını öyle
ben bir ağaç olarak mutluyum
der gibi sallıyorsun
sen bilirsin Hesecik!