kustu beni karaya
uyarmaya gidecektim
Ninova’yı
ağır geldi yük
ve bir gemiye bindim
kaçtım sesten
Tarşiş’e gidiyordu gemi
Ninova olmalıydı fakat
ve bir kura çektiler
attılar beni denize
ve yuttu beni bir balık,mum yaktım için de
sonra kustu beni balık Ninova sahiline
dinlediler beni
sarındılar çula
ve oturdular küle
tek canlı kıpırdamadı
sonra ben
mükafat derdine düştüm
dedim ki
nerede benim payım
sonra sarsıldı yer
ve güneş dikildi tepeme
uykuya daldım
ateşler için de
uyandım
bana dedim
bir gölgelik ver bari
verdi istediğimi
sonra kurudu güneşte bu tente
olan yine bana oldu

kan izlerinden buldum seni
av köpeği gibi iz sürdüm
erkeklerin koynun da
ve kadınların boyunların da gördüm seni
ey melun!

zincirleri zincirleri
tesbihleri tesbihleri
erkekleri erkekleri
kadınları kadınları
kurumuş ekmekleri
ey şeytan
sayarken gördüm seni!

hay ben aklıma uyaydım da
ezip geçeydim kalbimi
güllerin dokusunu bozaydım
içeydim özsuyunu
zincirleyeydim ruhumu

kemiklerimde duyduğum sızı
aklımda ki çizikler
ve ruhumda ki jilet izleri
dinle
şiirleri şiirleri
kelimeleri kelimeleri
harfleri harfleri
öldürürken gördüm seni!

hey şu satırları okuyan
ve bana küfreden
dinle
incir ağazına dokunmuş ta Meryem Oğlu
çürümüş ağaç
incirleri incirleri
ağaçları ağaçları
traşlı yüzleri
ve ince belli kadınları
harflerle büyülerken gördüm seni!
...
Öldü kelebek
mavisin de suyun