18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1488
Okunma
Gönül servetimi dağıttım bir bir,
Hepsi bitti, bana bir şey kalmadı.
Han kapısı, çalmadan da girilir,
Bu hale gelişim kolay olmadı.
Kimi gelip vurdu, gönül telime,
Kimi bıçak vurdu gonca gülüme,
Kimi gülüp geçti, bedbin halime,
Uzun süre konuk kalan olmadı.
Kaldı derinlere bakan gözlerim,
Gönüllere işlemeyen sözlerim,
Yokuşları çıkamayan dizlerim,
Beni sokan bir tek, yılan olmadı.
İki yüzlülükten, bıktım riyadan,
Uyanmadı elli yıllık rüyadan,
Nice güzel gelip, geçti sıradan,
Yüzüme bir ömür, gülen olmadı.
Derler ki, bu senin hüsnükuruntun,
Ya sal gemlerini, ya sıkı tutun.
Çocukluktan kalma, galiba korkun,
Çektin bunca acı, bilen olmadı.
Bundan böyle, bilmen de kar eylemez,
Hiç bir güzel, beni burda eylemez,
Kimse çıkıp bildiğini söylemez,
Artık söylenecek, yalan kalmadı.
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz