Yayla yollarında gördüğüm suna,
Verdiğim selamı almadan gitti.
Laleler, sümbüller özenmiş ona,
Arılar bal özü çalmadan gitti.


Anasız, babasız; yok mu kardeşi?
Eyvallah etmeden yüklenmiş işi,
Sanırım, yaylada bulunmaz eşi,
Çeşmeden kovası dolmadan gitti.


Çiçekli basmadan entarisi var.
Ceylan gibi ürkek, kibar mı kibar.
Şu koca dağları etti bana dar.
Uzun hayallere dalmadan gitti.


Dağın eteğine bir çadır kurmuş.
Rüzgar saçlarını saçıp, savurmuş.
Güneş acımadan yakmış, kavurmuş.
Akşam serinliğe kalmadan gitti.


Şu yüce dağların zirvesi duman.
Yayla yollarının sevdası yaman.
Durup arkasından baktım bir zaman.
Derdime bir deva bulmadan gitti.


Bir çadır kurup da kalsam burada.
Üç beş kuzu bulup, gütsem merada.
Erebilir miyim bilmem murada?
Yaylanın çiçeği solmadan gitti.


Sabri Koca