Zaman yasını tutuyor dünün, mirim
Gölgesinden korkan hâkim gücün
Belki de pejmürde geçmişin
Lanetine biat
Kirli dokusunda kinin
Uzağında kalmakla eş değer yalnızlık
Aslından kesmeyip ümidi
Hakkın rahmetine bağdaş kurduğun
Ne çok İlahi imge
Şerh düşüp de zemine
Kayıtlı kayıtsız ibarelere
Toz konduramadığın tüm gerçeklerin
Yüzü suyu hürmetine.

Azığa aldık alalı düşleri
Normalden asabi ve kırgınız en derinde
Meal bildiğimiz iklimlerde
Yeniden dirilmeyi beklediğimize
Değse deyip de beklediğimiz
Ne çok kayıp izbede
İz sürdüğümüz yine kendimiz
Ve gerçek bellediklerimiz.

Anda saklıyız dünü misillerken ömür
Yarın kadar kusurlu
Belki kayıp cevapların inhisarına
Sitemden uzak
Dirayetin sınandığı hece hece.

Yasımız da aşımız da aşk;
Sevip seveceğimiz kaç ömür kaldı ki
Yine niyaz belleyip
İkrardan uzak bir tınıda
Belli belirsiz yankılanan umudun izinde…

Yarım ada bir düş’ün basiretini bağlıyorum
İçimdeki kıvancı yeknesak
Ölüme tutsak bilfiil gömüldüğüm
Şiirlerin nezdinde
Hayli derbeder bir mısradan
Kalan geride.

Bir düş’ü mıhlıyorum gökyüzüne
Düş/ün/üp de düş/ün/mediğim de belli değil hani
Gözlerimden sureler akıyor
Nehir yataklarından ölüm taşıyor
Belli belirsiz
Sükûtun hicvinde gömülü olduğum kadar da
Apaçık.

Ellerimde nüvesi dünlerin
Yüreğin silueti hem fikir
İçimdeki hiciv ile:
Kâh dolduğum kâh taştığım
Hangi yürekse
Bendimi mezar taşı yaptığım
Bir kırık lehçe işte
İçimdeki tek taş maruzat;
Gölgemle ettiğim kavgadan
Taşan yüreğim salkım saçak.

Hacminde yorgunluğun
Hicvinde kayıp neşemin
Bir nokta cehaleti ile
Ünlemlerken geçmişimi.

Kusurlarımda yatarım
Dünümle ve yarınımla iştigalim.
Aşkın hitabında bir damla;
Kabrin enginliğinde
Ben ki anılarımdan
Darmaduman.
Gönül gözünde açık tüm hissiyatım
Sehven mağlup sayıldığım
Hayat denen ringde kendimle
Yatar kalkarım
En derdin en izbesinde
En mutlunun şerh düştüğü güncesinde.

Kıblemde sayılı hatırat;
Kabrimde rahmet yüklü ne çok maruzat
Yarınımdan mı korkarım da,
An’ımda yorgunluğun telaffuzu imgelerle
Sırdaşım?

Belki en dingin gölgeyim
Belli ki kayıplarımdan yana dertliyim
Belki en silik intiharım
Sonramı saklı tuttuğum inhisarım…

Kıvamında ne hüznün ne neşenin
Derininde yüreğin hicvine gömdüğüm
Bam telim ki en deli dolu gölge
Efkârımla güncellerken ömrü
Mutluluğa ramak kala
Örterim de üstünü küllerin
Yeniden doğmayı dilediğim
Her şiirin titrine kaçkın ruhumla
İştigal
Siyah beyaz düşlerim.