Mağlup bir düş’ün simgesiyim
Yaralı tabanlarında aşkın
Nefesiyim özlemin.
Derinlerin meali ermişken hidayete
Açtığım bayrağı
Yine gönül gözümle
Koruma altına almışlığım.

İçimin ılıman iklimlerinde
Kor bir neşenin tezahürü;
Yüreğin kıblesinde
Tutuşan aceleciliğimin teneffüsü.
İri damlaları var kâfir imgelerin;
Satır başları var
Yazılmamış yürek sesimin.

Demindeyim hürriyetinin
Meftun düşlerimin
Varlığımı da çoktan hibe etmişken
Evren denen sebepsiz kükreyişe:
İçimde yalan yok dolan yok
Dışımda tık nefes
Kör şahitler
Amansızlığın izini sürerken gün ve gece
İlahi aşkın peşinde
Nice edimden vazgeçişler.

Körebe oynuyor
İçimdeki saltanatın
Firari prensesi
Kör noktalarında
Hülyalı gönlün
Kendine serzenişi.
Sebepsiz seviyorum
Nefse biat
Köreltiyorum
Mücbir sebeplerle
Tüketilmişliğime de aldırmadan
Kor yalnızlığın
Deminde kavurdukça
Yerli yersiz nice isyan
Uyutuyorum bedelleri;
Surlarda ebedi telaşları;
Sırlarla yüklü gönül penceresini
Açıyorum ardına kadar

Ant içtiklerimle varım
Yok ettiğim nefsimde soluk soluğa
Nefesim.
Sevip de mal ettiklerim
Yine yüreğin feri asla sönmeyecekmişçesine.

Şimdimden kaçtım
Sığındım bir hayale.
Dünümü gömdüm
Sevdim cahil cesareti ile.
Yarından yana umudumun baş tacı
Ne çok hülasası aşkın
Ve aşkların nirengi noktası
Yine benlikten kayan
Şaşkın mizacım.

Bir varım bir yok,
Diyenlerden miyim de?
Zamanı da unuttum
Mekânı da yok saydım kendimce.
İrili ufaklı çiy taneleri
Ben ki zarif hüzünlerin
Dört yapraklı yoncası.

Aşkın nisyanında
Tokalaştığım özlem.
Hasretin yürek izinde
Selam verdiğin vazgeçemediğim kader.
Hamdedip
Bir şükür bir niyaz dileyip
Dillendirdiklerim mi yoksa
En derinden çıkan yüzeye
Belki varlığım kadar çetrefilli
Belki yokluğumla hasbıhal edip
Helalleştiğim nice bedel.
Zamana dur diyemediğim
Susup da kalemin peşinde
Serzenişim de hep ama hep kendime
Yarına çıkmak umuduyla
Mutluluğa şerh düşüp
Bir kıyımda yeniden doğup
Hükümranlığında kaderin.

Seviden eksik kim ise
Soyunsun kötülükten.
Saygıda kusur eden baksın
Bir de dönüp aynadaki aksine.
Yücelerin yücesi Mevla’m
Sensin bizi bize sunan
İhya edilesi yüreklerden
Dolup taşan ihlâsı
Bir şükür niyetine
Dokunduğumuz yüreğin kavisli mealinde
Yine nakşeden bir zerre
Kadar aciz varlığın
Gönüldeki haşmetine.