Hayat kitabını açtım, okudum.
Sır dolu dünyaya tam eremedim.
Gönül tezgahında aşkı dokudum.
Yarin ayağına ben seremedim.

Hayat kitabının sayfası kopmuş.
Yapıştırmışlar da eğrice tutmuş.
Zaman makinesi kimleri yutmuş.
Açıp da kapıyı ben giremedim.

Öyle bir kitap ki; okumak yetmez.
Ne kadar okusan, bir türlü bitmez.
Tecrüben yok ise, beş para etmez.
O kadar detayı ben bilemedim.

Bazı bölümlere göz yaşı akmış.
Bazı bölümleri okuyan yakmış.
Bu hayat kitabı çoğunu yıkmış.
Yazılan devranı ben süremedim.

İnişli, yokuşlu yolları vardır.
İnsanı aldatan malları vardır.
Al, yeşil meyveli dalları vardır.
Dermeye çalıştım, ben deremedim.

Herkes bu kitabı farklı anlamış.
Kimisi oyundan ibaret sanmış.
Kimisi hayattan dersini almış.
Bu işe bir mana ben veremedim.

Virane yuvada baykuş ötecek.
Hüzün dolu yıllar bize yetecek.
Dediler; bu roman mutlu bitecek.
Bir türlü sonunu ben göremedim.

Sabri Koca