tuzlar basılır
eskimesin diye
renkleriyle toprağın,
bağrından aldığı her bir ilmeğe...
ve her bir ülkenin çığlığıyla
kültürüyle belkide gökkuşağının
sunmasıyla yeryüzü sedirine
alır gelir yürek soframa kilim
emek diye...

nice aşıklar vurulurken
kırmızının en nadide sesine
kilim alır tüm renkleri
basar mağrur sinesine
eğilerek ellerine ,
gelinimin teniyle
allısıyla güllüsüyle
sarısıyle pembesiyle
renk renk desen desen belki de
kilim aşkı dokur
dünya kan ağlasa bile...

gelinin sesi değer
motiflerin sesine
dertli bir türküyle
fasıl yapar kilime
gözyaşı dökülür
kilimin sinesine
adı yaşmak olur
dilsiz birinin bedeninde.
çeyiz desen bir dert
para desen bir...
bilsen neler gizli
kilimin her desenin de...

kilim oyalamak belkide
hayatın şiltesine
bin bir nakışın salınmasıysa,
göğün bamteline...
vede koklamak
kınalı elleri ,
ülkeme sonradan giren
yapma boylara inat beklide...

köylü ak yaşmak dokur geline
başına gelen en bereketli hediye
kilim olsun diye
eeee kolay değil
bin bir emek gizli kilimde
ameğin karşılığı
parayla ölçülemese bile
para içindir belkide bunca çile...