Baş örtüsüne sığarda,bin dünya ya sığmaz onlar.
Hayırlı evladı yoksa, kimisinde hazin sonlar.

Karun kadar zengin olsa, umrundamı ana baba.
Karıları pek şımarmış,acayipler birde kaba.

Savururlar palavrayı,mangalda kül bırakmazlar,
Yalanları örtmek için, nefes alıp durakmazlar.

Kaynana gelince eve, gelin kocasına küser.
Yatağını ayrı serip,meymenetsiz surat asar.

Ata ?yı eve almazda , o dünyada cennet bekler.
Öyle evlat olmaz olsun, ha varları, ha da yoklar.

Sıra sanada gelecek,ektiğini biçeceksin.
Ecel günü nefesini , nasıl verip göçeceksin.

Yatar kalkar o dünyada ,cennette yerin bulacak.
Kimse düşünmez anayı, acep nerede kalacak.

Sanma atan sana yüktür,varlığı evlada haktır.
Ağzında duası çoktur, az kazancın berekettir.

Vurdum duymaz olamazsın, hayat yorup yığsa seni.
Fazla gördüm hayırsıza, insan daki naciz teni

Biraz yüküm fazla ama , huzur bulur gecelerim.
Hiç sakınmam sohbetim de , insanlıktır hecelerim.

Aliye UYANIK/ BOZOK KIZI
07.11.2009