ah! benim
gün kokulu
gece yüzlü sarmaşığım
ruhumda binlerce filizlenip
sonra her hücreme can olan
kadim tohum



çekip gittin
arkanda sahipsiz şiirlerin kaldı
bir de yanık türküler



şimdilerde
fersude bir sevdanın alazı yakıyor teni
oturmuş sineme sineme dertler dermansız
kayıp zamanlarda ağlıyor mayıs rüzgârları
allah! aşkına saklayın kalbimi
derdest eden yok eden acılara bırakmayın
toplayın kahır sokaklarını
salıverin mutsuz kuşlarını
örtün pencerelerini



anladım ki
çare değil endişeler
korkular



demleniyorum dertleniyorum
tutun elimden eteğimden yalnızlığın kırıklığını
galiba yaşlanıyor hislerim
sarsılan duygularım



bulun!
hani nerede
güneş esvaplı ılıman günler
benim akuamarin renkli düşlerim nerede?
paralandım ufalandım bulutlar gibi
tutun! karanlığın nigâhında vurulup
düştüm yerlere



ah! benim
baht-ı siyahım
alacalandı yine gece
duvarlarda onlarca kırlangıç gözü
ince bir sızı aynalarda
b a k a m ı y o r u m




aydınlanır mı gün- bilmem










ayşe uçar
11.05.2018
04:45