4
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
783
Okunma
Aç’ım
Yürüyen parçalarım toprakla bir yuvarlanıyor
Gözlerimde deli bir ağrı öyle büyük
Rüzgarın ağzında mor dalgalı dağlar
Şahlandıkça nefesim at gibi koşuyorum
Bul kendimi yanında kalabilmek için
Satırlarınla kıvırıp kelepçele bileklerimizi
Avucumun içinde gün ışığı
Gel ki
Her söz bahar açsın
Yürüsün fısıltısı nurdan izlerle
Pencere kenarına
Güneşe çıkardıklarında yüzümü
Bu kadar mavi görmemiştim gökyüzünde
Ne yapayım şimdi ben
Sen sus oldukça taşan sular
Yürek yankısını taşır mı doruklarına
Neredesin
Her gece dudaklarım çatlıyor
Al bu sessizliği ağzının kıyılarına
Sussun karanlıklar
Sevgilim
Düne
Bügüne
Yarına
Sonrasız bırakma
Çivile mavi/ne ellerimi
5.0
100% (13)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
