Anladım senden sonra yokluğuna her sarıldıkça,
İnledi yüreğim beni yoksaydığın zamanlarda,
Nasıl bir çaresizlikte mahsur kaldım ben,
Aktı gözlerim,
Titredi ellerim, ellerinin yokluğunda,

Yapamam ,alışamam,koyamam başka birini kalbime,
Sen gibi bakamam başkasının gözlerine,
Tutmayacağım sözlerle kandıramam sen gibi,
Hem kim kabul eder ki böyle beni,
Kim kapatır kanayan yerlerimi,
Beni boşver de,
Sen nasıl doldurdun yerimi,

Kokun zulüm,
Yokluğun ölüm,
Seni sardım durdum çektim içime,
Hesabını veremedim daha sensiz geçen dünün,

Bana sen zararsın,
Ben yüreğimde sensiz hiçten farksızdım,
Biliyorum sen benim imkamsızımsın,
Tamam anladım herşey yalan,
Yalan da bensizliğe ne zaman alıştın,
Hiç mi sevmedin de beni aldattın,
Ömrümü sundum bir yalan bakışın uğruna,
Kandırırken hiç mi acımadın..

Şimdi hangi omza yaslanıyor başın,
Hangi ellerde yer buluyor saçın,
Geri verebilir mi zaman gülümseyişlerimi,
Şimdi tüm dakikalarımda kocaman bir ziyansın,
Hangi göze yeniden umutla dayadın gözlerini,
Sen nasıl bir yalansın..