Aşka dair onlarca düşünce var aklımın haznesinde,
Aklımın kuyusu derin,
Hayret etme kıskıvrak yakalandığıma sana,
Bazen ne kadar istersen iste vazgeçemessin,
Bazen kimsesizliği bile doğru dürüst hakedemezsin..

İki yol var önümde,
Birinin gözlerinde aşk var,
Bir diğerinin gözlerinde ayrılık,
Aşk dediğin bir başkasının yüreğinde tutsaklık,
Pusuya yatmış azılı bir katil var, elinde yalnızlık,
Ölmek mühim değil,öleceğini bile bile isyandır korkaklık,

İki yol var önümde,
Birinin ucunda çaresizlik var,
Bir diğerinin uçurumda pişmanlık,
Kalbim parça parça işgal edilip yağmalanıyor,
Deliye döndürse de,sana onca kıymış olsa da,
Yine onadır muhtaçlık,

Sen ne kadar acı çekersen çek,
Sen ne kadar isyan edip öfkeni demlersen demle,
Sen kaybedecek hiçbirşeyin kalmayana dek,
Sen ne kadar ölen duygularına kefen biçersen biç,
Eğer birinin yüreğine hapsedilmişse yüreğin,
Öldüremezsin,
Baksana ayrılığı nasıl da kuşandırmışlar onun gözlerine,
Sen onu sevdadan başka birşeyle kurşuna dizemezsin,

İki yol var önümde,
Birinin sonunda zulüm var,
Bir diğerinin başında ölüm,
Eğer canını acıtan birşey varsa içinde,
O yatmaya kalktığın döşek bile dikenli bir mezar,
Sorguya çekilir aşka düşen insan her gece,
İlk soruda tökezletir gözden damlayanlar,