Sessiz sakin bir çıkmazın ilk adımını atıyorum bu gece,
Korkularımdan bir renk giyindim yalnızlık gibi,
Düşüncelerimin doğurganlığı kısırlaşmış,
İrkilmiş ses tonumla gitme diyemediğim pişmanlığı,
Üstüm başımda yok bir bozukluk umudun ışığı,

Tüm kaçışları tutmuşlar zihnimde ,
Üşüdükçe yürüyorum sessiz sakin caddelerde,
Tutsaklığa biat eden hislerimle ,
Sen neredesin..
Hayır ..hayır yapma diyemediğim..

Uçurumlardan düşmeyi hayal eden son adımımla,
Şiirlerin iplerinden tutmaya çalışırken kaçtılar,
Sahtelik misali takati kalmayan yalanlar,
Umrumda değil diye son katılan zamanlar,
Kalanlarımı yelken ettim ömrüme,
Nasıl olsa yeniden unutacaklar,

Kaçtığım ihtimallerin ilk durağıydın düşümde,
Kaldığım son emanet hislerim volta atıyor hala sende,
Hangi tebessüme aldandı da dudak kenarların,
Baya zayiat var,
Sen neredesin..
Sus.. sus konuşma diyemediğim....