Bir sevdiğim vardı benim,
Adı nisa ..
Nisan yağmurları kadar duruydu güzelliği,
Kıskanırdı kokusunu tüm lavanta çiçekleri,
Varlık ,yokluk, kötülük gözetmezdi gözleri, elleri, kalbi,
O sadece severdi,
Dudaklarından her döküldüğünde adım,
İçim erimez sanılan buzlar gibi erir giderdi,
Gözlerini kör eden bir aşka sarılmıştı kalbi ,
Bedeni inkar edemezdi ,
Bir sevdiğim vardı benim,
Adı nisa ..
Bir gülümsemesi vardı ölmeye bedel,
Hayalleri vardı ,
Umutları ,
İçinde sadece benim olduğum,
Hayatı vardı ,
Bir çocuk gibi kanardı her şeye,
Ve bir çocuk kadar sevinirdi her şeye,
Olsa da olur olmasa da olurdu onun için,
Yanında ben olayım dayanırdı her şeye,
Bir sevdiğim vardı benim ,
Adı nisa ..
Dayanmamıştı kapıma aşk o’na dek,
Ya da ben tanımamıştım yanıma gelene dek,
Ben onun için o benim dediği, benim ,
Sanki o zamana dek kimse beni sahiplenmemiş gibi,
Cennetten biriymişim gibi ,
Sevdi karşılıksız,
Ve benim için işledi tüm günahları,
Bir sevgilim vardı benim,
Adı nisa....