Üstümde yalandan bir ömür elbisesi,
Yırtılıp duruyor gün geçtikce,
Sattım seni en son gören gözlerimi,
Uyumama sebep olacak bir kaç yudum hiçliğin dibine,
Kapandı gözlerim bir kaç saat sensizliğe,
Güneşi sardım gece denen siyahtan bir gelinliğe,
Zaman kalp atışlarımda son buluyor,
Aşk dediğin şey bende ölüm döşeğinde,

Ne zaman adını ansam boğazımda bir sen kalıyor,
Oldu olmadık zamanlarda tıkanıp seni hatırlatıyor,
Yanımda onca kalabalık ama,
Kalbim kuytu bir sokakta elinde siyah bir boya,
Hayallerini boyuyor,
Tam da burada mutlu olmuştuk aklımda,
Şimdi oralarda balçıktan bir karanlık yuva kuruyor,
Hatırladıkça batıyorum,
Yalnızlık iri damlalar halinde kirpiklerime doluyor,

Kendi gözyaşlarım yetmeyecek gibi bazen,
Öyle ki, olur olmadık döküyorum her bir yana,
Bir bakışımda boğdum bana kalan anılarını,
Şuursuzluğum diz çöktürüyor aklıma,
Sevişmelerin onca çığlığı arasında,
Kış ne de soğuk geliyor artık,
Baksana, sıcak bile soğuğun koynunda,
Afaki bir hüzün doğurdum adı sanı sen,
İmkânsızlık aman vermiyor,
Senden sonra ki her nefesim yaşam kuyruğunda,

Hasret deryadan bir kuyu sanki,
Yetmiyor bir avuç tebessüm kırıntısı,
Göğü delen güneşken,
Göğsümü delen aşk benimkisi..