SEN İSTANBUL’U SEV
BEN İSE SENİ (465)

İstanbul’u sevmek tabi ki güzel.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.
İstanbul herkese kendince özel.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

Derler ki, İstanbul yedi tepeden.
Yüreğe bir yoldur iner sineden.
Ölmek doğru değil bir kez görmeden.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

Boğazda yakamoz gönül alırmış.
Dolunayı ne de güzel olurmuş.
Loşça bir karanlık aşkı bulurmuş.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

Ah İstanbul hayal şehir İstanbul.
Gürül gürül sevda nehir İstanbul.
Aşk ile anılan kahır İstanbul.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

Değişik gündüzü aşka gecesi.
Söylenilir türkü başka hecesi.
Bur da sevdalanıp göçmüş nicesi.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

İstanbul sevgili İstanbul diyar.
Sevgili sevdalı aşıkları var.
Alınan her nefes sevilmeye kar.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

Zayi Ozan aşık vurmuş sazına.
Katlanılır zahmetine nazına.
İstemez çoğunu, razı azına.
Sen İstanbul’u sev, ben ise seni.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 30/04/2018/ Pazartesi
Yayın : 02/05/2018 Çarşamba
www.edebiyatdefteri.com/siir/1161922/