KÜSKÜNÜM (433)

Eğilmesin kirpik gözler ağlaşır.
Sevgiyle bakmayan kula küskünüm.
Bitmesine yakın ömür dolaşır.
Yaşam uzatmayan ola küskünüm.

Beklenir umutlar tutacak diye.
Kalpten kalbe doğru atacak diye.
Zamana yürünür bitecek diye.
Sonsuzluğa giden yola küskünüm.

Bazen erken düşer soğuk, kırağı.
Bazen de zamansız döker yaprağı.
Çoğu kez de susuz koyar toprağı.
Hazan mevsimine, dala küskünüm.

Mevsimler değişir gönüle uymaz.
Sevilip sevenler sevdaya doymaz.
Ayrılıp gidenler feryadı duymaz.
He mi sağa he mi sola küskünüm.

Açların yerine toku doyuran.
Masumlar yerine suçlu kayıran.
Sevilip seveni yardan ayıran.
El kiri paraya pula küskünüm.

Şuraya buraya konulamayan.
Sanı zannedilip sanılamayan.
Araya araya bulunamayan.
Kayıbı söylemez bula küskünüm.

İki gönül yaşar ayni duyguyu.
Okur seviyorum diyen duayı.
Bir ömür sürecek aşkı sevdayı.
Doldurup boşaltan dola küskünüm.

Sen Zayi Ozan’ım yolun gideni.
Arama boşuna olmaz nedeni.
Ruhu uçup gitmiş yalnız bedeni.
Ahrete yol eden sala küskünüm.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 25/01/2018 Perşembe
Yayın : 28/01/2018 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1142050/

İŞ BU ŞİİR GÜNÜMÜN ŞİİRİ SEÇİLMİŞTİR.