Anadolu’nun bağrında açan,
Çorak topraklara, bozkırlara inat,
Toros dağlarının
Çetin, engebeli yollarında yetişen
Burcu burcu aile kokan,
Kök salmanın simgesi
Çam ağaçlarından, gücünü alıp
Hayata meydan okuyan,
Çiçeklerden yalnızca biriyim!

Aşılması zor, ama imkansız olmayan,
Yoksullukları,
Gönüllerinde yaşattıkları, zenginliklerle örten,
Fırtınalardan sonra alabora olmuş,
Hayatlara rağmen dimdik kalan,
Yüzlerinden gülümseyi eksik etmeyen,
Bir dilim kuru ekmeğine, soğanı katık edip
Paylaşmasını bilen yüce gönüllerin sesi
Yaban eller de garip bir bülbülüm!

Nice gönüllere konuk olup,
Kiminin bal şerbet yüreğine,
Kiminin zehir zemberk diline,
Kiminin yüzü gülerken kalp karasına,
Kiminin kan ağlarken yüreği gülen gözlerine
Tanık olup nasibini alsa da,
Kimilerine şifa dağıtan arı,
Kimilerine küllerinden yeniden yeniden doğan
Anka kuşu oldum!

Kim gönlünde ne barındırdı ise,
Onu görüp, ana anlam yükleyip onu aldı..!

Ben ise hala
Nasır tutmus ellerine rağmen
Yüreği nur tanesi bir ananın,
Çocuklarına bir lokma helal ekmek götürmek için
Yoksulluktan boynu bükülmüş, başı dik bir babanın,
Gözlerin de yanan umut,
Gönüllerin de tüten ebedi aşk,
Yüreklerinde barınan saf masumiyet,
Geçmişi, aydınlık geleceğe götüren yolum...!!!

Velhasıl
Can olmasını bilen canlar!
Biz kimiz..? Neyiz..?
Hala buram buram Anadolu kokan,
Bağrın da binbir türde çiçekler yetişen,
Aşılmaz yolları yüreğinde barındırdığı,
Masum, çıkarsız, saf sevgi dilini,
Yüreklerden dudaklara döküp yaşatan,
Dört elle sarılıp, sahip çıkılacak,
Karanlıklar içinde kalmış,
Günyüzüne çıkmasını bekleyen,
BİNLERCE ÇOCUKTAN BİRİYİZ...!!!

29.04.2018 Ankara P.ÇETİN