Bilmem ki hangi akşamdı; sisli ve puslu,
Aldılar seni benden,uzak bir beldeye...
Döküldü gözyaşlarım karıştı girdaplara.
Şimdi akşamlar sensiz,günlerim soluk soluk,
Her şarkı öylesine, içimde bir hıçkırık.

Yine derbeder gönlüm,gözlerimde yaşlarla,
Kaçmazdım böyle garip; buz tutmuş akşamlara...
Keder yüklü şarkılar,tesellisiz bir zaman.
Tutsaydın ellerimden,gözlerin gözlerimde;
Belki Bahar gelirdi,yeniden yüreğime.

Şimdi gözlerim yaşlı;sensiz pencerelerde;
Elimde kalemim, şiirler yazıyorum,
Hiç bitmeyen karanlık, ve sensiz gecelerde,
Seni anlatıyorum ; yıldızsız gökyüzüne.

Karlar dolar saçıma;gözlerimde akşamlar,
Gözlerimde yağmurlar, yalnızlığımı biliyor...
Kaybolup gitmiş gülüşüm; bu yorgun sokaklarda,
Bin cennet olsa da, yaşadığım bu şehir,
İçinde sen yoksun ya;ben cenneti neyleyim.

Aygün Deniz/ 26/3/2018/Berlin