Duyuyormusun ;şimdi ağladığımı pencerelerde,
Özlem rüzgarlarının estiği bu beldede...
Nasıl aradığımı,sensiz sokaklarında Berlin in.
Umutsuz gecelerde, korkulu düşlerde.

Yağmurlar yağıyor...duymuyorum,
Yokluğun;kardeş yarası, kardeş aşkı...
Seni soruyorum, seni arıyorum, Herman caddesinde,
Tek tek aradım;bütün kapılarında,
Bu sokağın...
İsmini,içimdeki heyecanlı umutlarla
Ve, buldum da
Nasıl ziline dokundum kapının,
Cevap yok,sonra çıkıp kapına;
Çaldım ve bekledim,
Bir saat boyu.
Açılmadı açılmadı...
Nasıl heyecanla koşmuştum dün;
Yirmi yıllık hasretin,işte şimdi,
Bitecek diye umutlanırken,
Yine ellerim boş döndüm,gözlerimde yaşla.
Ne zaman bitecek bu hasret!..
Hep görüşelim, diyordun:
Şimdi ben sana geldim,
Öyle heyecan ve hasretle...
Ama sen aramadın gelmedin,
Hani çok özlemiştin,ağlıyordun?
Ne oldu?..
Neden gelmedin, neden yoktun?
Anlamıyormusun yirmi yıl geçti,
Koskoca...
Neden yoktun ; aradığım,
O sokaklarında,Berlin in
Vefasız .

Aygün Deniz /31 /3/ 2018/ Berlin