Ölümün o soğuk nefesi bakışın,,
Gariptir ki içimi ısıtıyor benim,,
Fallara da inanmam açıkçası..
Ama gözlerinin telvesinde son demini yaşıyorum bu sevdanın..

Unutkanım bu aralar,,
Zihnimi senle doldurduğumdan beri..
Doğumdan beri,,
Sanki her anımdaydı adın..

Hatırlıyor musun diyip unuttuğum anları yaşıyorum,
O en sevdiğim gömleği de kesip attım..
Balkondan sigara küllerinin yere düşüşünü izliyor,
Dalıp gidiyorum geçmişe doğru..

Yalnışın ne olduğunu umursamıyorum şimdilerde..
Doğru bildiklerimden de fayda görmedim zaten..
Zavallı bir adam görünümünde,
Dolanıyorum ortalık yerlerde..

Bir çocuk kadar hevesli idim oysa..
Yarınlara gebe değildim,,
Yanımda olanları sevmek için bir sebebim yoktu,
Ya da sevmek veya sevilmek gibi bir derdim..

Anladım,, ama geç oldu sahiden..
Bir şeyin elimden gelmemesine bile alakasızım bu aralar,,
Biraz kırgın, biraz üzgün,,
Ölüyorum gün be gün,
Sadece ’’ O’’ kadar...

Enes Gökhan..