Unuttun mu beni ve Kırıkhan’ı?
Terk ettiğin şehrin, değişmiş yüzü.
Artık cıvıl cıvıl, yoğun her yanı,
Siteler kaplamış, yamacı-düzü.

Sen gittin gideli, Kırıkhan Çayı,
Yitirmiş coşkuyu, gamlı akıyor.
Kırıldı sevdanın en ince fayı,
Ceylanlar dağlarda, boyun büküyor.

Bayezid Bistam’da, duada eller,
Karasu umuttur, hâlâ ovaya.
Duble olmuş şimdi, gezdiğin yollar,
Leylekler bu yıl da döndü yuvaya.

Nilüferler gölde, sessiz açarlar,
Meramını bilmez ala balıklar.
Keklikler ürkünce, durmaz kaçarlar,
Beni de korkutur, kalabalıklar.

Beş yol çatındaki, saatler durmuş,
Mesire yerinde, çocuklar şen tek.
Beni yıllar değil, yokluğun yormuş,
Al gövdemi, Alan Yaylası’na çek.

Tutuşur közlerim, garbı yelinde,
Söndürmez korumu, billur şelale.
Derdimin ilacı, senin elinde,
Sensizlik koymuşken, derbeder hâle.

Bitsin hasret, ne şiş yansın, ne kebap,
Dilimde tüy bitti, gel diye diye.
Bekliyorum haber, bir güzel cevap,
Kırıkhan’ıma gel, ciğerimi ye!

22.04.2018
Muhittin Alaca