Sanki ben koydum bu derdi içime kendi elimle.
Sayki ben savaştım dünyadaki onca zulümle..
Yazan yazmış işte derdi ilâhi bir kalemle.
Çeken benim, bilemedim Ey Adem benle derdin ne..

Bir ezan, bir sela, bir musalla imiş varoluş..
Bu dünyada bilmem kaç babayiğit hiç olmuş..
Hakkaniyet hak yolundan ayrılmış..
Bilemedim nefsim benle derdin ne..

Ne eksildi soframdan bir tas, ne de damarımdan bir damla kan..
Ne eksildi malım mülküm, ne de canımdan tek bir can.
Sanki bir ömür, bin yıl geçti ömrümden..
Bilemedim felek benle derdin ne..

Garibin sılası olmuş, bir parça ekmek.
Kula kul da olmadım, boşa mı gitti onca emek.
Bir gün sende düşersin de anlarsın elbet..
Bilemedim ey insan benle derdin ne..

İsyan değil tevekküldü benim ki..
Ne haddime sen kiimmm, ben kimim ki..
Zehir senin dilin, ilaç doğru sözündü..
Bilemedim tabip benle derdin ne..

Yolum uzun, sözüm kısa boyumdan..
Hakkım helal, kahrım büyük derdimden..
Bir dua, bir yakarış gelen elimden..
Bilemedim..
Bilemedim benle derdin ne..

ENES GÖKHAN