bulutlar
çok ağlayacak
puştluk kaçacak..

kuşluk şafak atacak
bak ki emek çiçek açacak
ne yapar kuşcana yavrucak
bahar vaktin de yuvadan uçacak..


hesap görüldüğün de
kitap dürüldüğün de
çiçek sürüldüğün de bil ki
gözlerin sevdiklerinle vedalaşacak...


tuzak bana şehir yolları
tüm istasyonlar uzaktı bana
taksi durakları, otobüs firmaları
ihtimali uzaktı kalbimi kırmaları


ben mutluluğu toprakta aradım

çocukluğum geçti adım adım
kibrit kutusundan tren yapardım
ateş böceği görsem gece kapardım
sevgi ile büyüten anneme tapardım

umudu hiç kesmedi
sevgiden yana anam
ama zihni hocadan ezan duyunca
çay bahçesin de makas sus keserdi


baba dedim
sevgili babasına
yürekte ateş ömrümce
ba ba ne güzel iki hece

öyle ki
kızı kıskanırdı öz gibi sevince


ona rağmen ölüm eve gelince..

"göndermedin de ne geçti eline"
beylik silahın gibi koy beline
nasıl düşer bu kötülük
________ bu yalan çatal diline


kaplumbağa değilim ki
______________ saklansam yokluğuna
a c ı l a r d a n..
kaldırıp kanattığın
merhem ki arattığın
onmaz bi yaradır dokunma kabuğuna..


beni geçtin zaten çoktan mı çoktan...


kediyi peygamber gibi severdi baban
seni annenin kucağında..

geç şimdi ..
geç keşanı edirneyi garı
geç samsun dan istasyonları
geç bi kalem seksen altı sonbaharı

bak asker kızı, asker uğurlamasına
karadeniz çarşısına, lisenin ortasına
telefon tellerin de karga kahkahasına

şimdi sorsam
şiir kitabı yırtılan
______ pantolonu soba da yakılan kıza
---babanı hiç utandırmadın mı?-- diye

cevap belli fe’rasetten
ölür insan ha’setten
baba olsan anlardın

ki baba/n olmalısın cevap vereceksen...