0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
824
Okunma
çekince düştü bulutlar üstüme
yalan yağmur deniz ucuyla sürükledi beni kayalıklara
sıkkın can ağrısı
ne yapsam
nereye gitsem deve kuşu
çok oldu uzaklardan seyretmeyeli dünyayı
bana bilmediğim bir şeymiş gibi maviyi
batırıp içimin duymaktan vazgeçen dudağına
buseler
öpücükler ver güneşli gözlerinle
ne hafif dokununca ağlayan rüzgar
ne ağlayınca uçan hafifliği sevdanın
başı boş dans gezerim gecenin bu vaktinde
buyurun desem ne çıkar
binlerce sene evvelinden
aniden gökyüzü yalanı oluyor masal
eski duvarların gölgesinde o anın mutluluğu
işte şimdi tekrar geçiyor üstümüzden güneş
bir bahar ağacının kardeşi gibi.
