Tanrı’nın rahmetine hiç mi hiç yorum olmaz.
Kâmil insan olmanın hazzına doyum olmaz.
Kul hakkında kalana ağlamak çözüm olmaz.
Huzur ile kıyamda duranlara ne mutlu.

Kutsaldır Vatan, Bayrak, yapmamalı ihanet.
Dokunmasın mülküne bin bir çeşit melanet.
Değer biçilmez asla Atalardan emanet.
Vatan için canını verenlere ne mutlu.

Yaratmış Yaratıcı, ilmini sunmuş bize.
Araştır aklı kullan kanma dönek vaize.
Gideceksin nihayet sarılıp bir top beze,
Kainatın sırrına erenlere ne mutlu.

Yaklaşır sevgi ile yaratılmış canlıya.
Güçlülerden korkmadan destek olur haklıya.
Bakmadan kimliğine gördüğü her farklıya,
İlmek ilmek dostluğu örenlere ne mutlu.

Sizin olsun saraylar gecekondu ne halde?
İnsan olma erdemi ne parada ne malda.
En muhteşem saraylar sevinen bir gönülde.
Bir yoksulun halini soranlara ne mutlu.

Mutluluk mu dediniz? Kutsaldır bir aile.
Eşlerin arasında olmazsa hiç bir hile,
Yaşanmaz hanelerde ne telaş, ne gaile.
Yatağına huzurla girenlere ne mutlu.

Sevgiyi ve şefkati arar durur her çocuk.
Günümüz vahşetinde kurşun bile yer çocuk.
Muhtaç kalır bir ele, ana, baba der çocuk.
Körpecik bu canları saranlara ne mutlu.

Oynanır bir tiyatro karışmış haklı haksız.
Doğru ile yalanı söyleyen diller farksız.
Hava karardı Macit, yürüyen gemi çarksız.
İbret alıp gerçeği görenlere ne mutlu.

Mehmet Macit
08.04 2018
Dikili/İzmir