Yine geldi üç aylar, Tanrı’ya el açılır.
Devlet’in kasasından bol bol ikram yapılır.
Çeşit çeşit dümenle hayra reklam katılır.
Kibir dolu ilanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Yalan, dolan yeminler kandırmanın ilacı.
Bilmez mi insan olan? Can, Dünya’da kiracı.
Saklanıyor dürüstler yalancılar baş tacı.
Gece gündüz yalanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Kalmamış sevgi şefkat, ne sözünde ne dilde.
isyan dolu bakışlar yeni yetme nesilde.
Tanrı’nın öğütleri kalmamış ki akılda.
Küfür dolu lisanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Namaz kılar her vakit, ‘’Allah kabul eylesin’’.
Gözetmez kul hakkını, namaz buna neylesin.
Yok mu yiğit bir Hoca? Gerçekleri söylesin.
Tek taraflı mizanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Tanrı ile arada ruhban sınıfı yoktur.
Türedi nice Şıh’lar, fikirleri pek çoktur!
Kanar cahil Müslüman bilmez ki sonu b..tur.
Yalan yanlış irfanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Esir olmuş nefsine istekleri hiç bitmez.
Karışmış helal, haram, buna aldırış etmez.
Dostluk kurmuş parayla, böylesine Din yetmez.
Ruhundaki Şeytan’la, Tanrı’ya iman olmaz.

Bilmez koca kıymeti, dırdır düşmez dilinden.
Bilmez kadın kıymeti, sopa düşmez elinden.
Saygı görmez büyükler, ne damat ne gelinden.
Kalplerde ki isyanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Başlar dedikodular her ortamda her işte.
Gelin, kaynana, damat arada bir enişte.
Duymak ister her sözü, kulak zaten kirişte.
Gün boyu suizanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Akar Müslüman kanı, kimse görmez düşmanı.
Ölen de öldürende aynı dinin insanı.
Tanrı’ya bağlı kalpler alamaz asla canı.
Ele bulaşan kanla, Tanrı’ya iman olmaz.

Moda oldu hırsızlık çalmak artık aşikâr.
Uydurmuş suça kılıf, ne tövbe, ne istiğfar.
‘’Devlet dinsiz olunca, ne çalarsan hepsi kâr!’’
Millet malı talanla, Tanrı’ya iman olmaz.

İbadetten bi haber, lakin adildir işi.
Girmemiş kursağına haram bir çakıl taşı.
Belki Tanrı katında en erdemli bu kişi.
Gördün mü Macit kardeş? Adalet işin başı.
Gerçek dışı bühtanla, Tanrı’ya iman olmaz.


Mehmet Macit
25.03.2018
Dikili/İzmir