Gözlerindeki Mehtaptan şiirler yansıdı yüreğime,
Dost elin omuzuma değerken,aydınlandı ufkum mısralarınca.
Dilindeki yoldaşlık türküsübana umut oluyor,
Şimdi sussan tüm şiirler kendini karanlığa asar.

Bir Allah’a secde edersin kimseden olmaz dileğin
Yalana, yanlışa düşmez yeterdir bükülmez bileğin.
Dostluğa ayandır Merhamete baki yüreğin
Beni de dost meclisinden bir mebus say Mehtap.

Her telden bir ses gelir,aldırış etme çapsızlara
Sen yüreklerde yer edindin koyuyor bu bazılarına
Bilirim İnsan olana her zaman yer verirsin gönül sofranda
Sen beni gönül sofranda şiire aç bir kardeş say mehtap.

Sen duygu insanısın kırmazsın hayatta kimsenin dalını
Ailene bağlı,şiire sevdalısın;alnın ak,yüreğin vefalı.
Şair oldun,sen de benim gibi bir kelime hamalı oldun
Şiirlerinle insanların duygularına birer ayna oldun.

Sen kelimelere sığmazsın,yüreğin bir imge kadar ulaşılmaz
Dostluğun bana nasip oldu,bilirim herkese nasip olmaz.
Bir sesin var ki yüreğimizin ovalarında yankı tutar
Avazınla yürekleri dağlayan bir ağıt say beni mehtap.