Seni anlatamam biliyorsun,
ne zaman anlatmaya yeltensem
Tüm manalar kifayetsiz kalıyor aklımda.
Tüketiyorsun bilgilerimi,koca bir “hiçliğin” içinde,
Asal bir aşk kalıyor sadece bende,ve bunla geliyorum sana.

Gönül eşiğine geliyorum kapını kapatma bana,
Bir gülüşün değsin gözlerime,göreyim ne olur.
Gökyüzünde uçuşan kuşlar gibi Özgürce süzülsün gözlerimde,
çocuklar gibi sevineyim.

Hayaline bile koşar adımlarla gidiyorum.
Belirtisiz bir takvim aralığında ölmem ,
Ya da bir düş uçurumdan düşmem ,
Hiçbir zaman yüreğimdeki sevgiyi azaltmaz.

Bir umutsa şayet yaşamak benim tek umudum sensin.
Tüm güzellikleri sende biriktirdim ve senle anladım.
Şimdi ellerini tutup yüreğimi gözlerine taşısam
Hiç konuşmadan tüm ömrümü yanında harcasam
Yüreğinde bir sevgi kıvılcımı çıkar mı?

Ben Dünyaya sırtımı dönüp sana kucak açmışım.
Bir çiçek olup ellerinde kurumaya razıyken
Yada bir kelebek olup omzunda ölmeyi göze alabilirken,
Senden gelen aşk acısından nasıl korkabilirim.