KALBİMLE



Her akıllı kaybeder aklını zamanı gelince.
Ve her zeki insan aptallaşır içine aşk girdiğinde
Ve sen benim en iyi alışkanlığımsın bu ara
Ve tutunduğum bir çok şey var ellerimde
Huzur hakikat ve sen gibi bir şey işte
Bir bilseydin keşke
Hele şu gözlerimi kaybettiğimde
Ve adın her söylendiğinde
Canımın seni çekmesi gibiydin içimde.



Gider derler hani, gelmez derlerdi geri
Oysa ben umudumu hiç kaybetmedim ki.



Vurur derler de inanmazdım hiç, korkmazdım
İsminin gölgesinde göğsüne yaslanmıştım.



Solum ağrıyor, karnıma vuruyor
Ah be dünyam, güzel ülkem
Sanıyorlarki beklemek bedenimi yoruyor
Oysa adın her aklıma geldiğinde
Bir beden aşkla yükseliyorum.



Ve her ne zaman gözlerim kapansa
An olsun ki aşkla açılıyor yüreğim
Zihnimde fikrim, kayıt dışı hayallerim
Durmaksızın gidiyor, yürüyor
Düpedüz sana bir yol işte, engelsiz.



Bir çok kez düştüm belki, düşürdüler
Yok yere öldüm yıllarca, öldürdüler
Çok kere yalnızdım ki, sorma
İki yanlıştan bir doğru çıkar gibi
Seni bana bağışladılar.



Ve sen,
Her neredeysen bir nefes var orada
Aşk adına umudun var buralarda
Mesela sen içimdeysen ben kendimde
Yoksan ki kendim benden çok uzakta
Adeta yok olurcasına….



Yok ki düşlerimden öte
Çünkü sen çöldeki hayalim
Bir gün olsun seni düşünmediğimde
Defalarca özür diliyorum
Kendimden



Ah kendimden
Seni diliyorum

Kendiliğinden
Sana geliyorum

Kalbimle
seni istiyorum

..

KALBİMLE – Mert Zafer Cansever ( Mawish )