kalbin çalındığını hissettiğin an endişe,
dilini kontrol ediyorsun,bari o yerinde mi diye,
nutkunu iki kişi anca tutabiliyor,kalbin zarifliği bitiyor,
zaman,devlet dairesinde fal bakan memurlara benziyor,
asla yetişemiyorsun kendine
asla yetişemiyorsun aya
asla yetişemiyorsun elma ağacına,

bir program var,yükleyince
seni sevmeyen insanları renksiz gösteriyor,
aynaya bakınca siyah beyaz
aynaya bakınca duvarda bir kalp çizili
kalbin içinde iki geyik,ölü olan canlıyı kemiriyor,
geyiğin aklı tufan ve geriye kalan bir kaç silikon bazlı Allah,

beynin bağcıkları çözülmüş oluyor
ilk otuz dakikadan sonra
eğilip bağlıyayım diyorsun
asla ulaşamıyorsun kendine
asla ulaşamıyorsun aya
asla ulaşamıyorsun elma ağacına

zaman kadife takımını giyip
makineye bağlı gülüşünün başına geçiyor
elinde ki kelebekle,ki canlı bir kelebeği
ışık hızıyla kesici alete çeviren gözleriyle,
yavaşça seni sevdiğim yerlerimi kesiyor,
elleri asla titrememiş bir cerrah gibi kelebekle,
kalbi yuvasından çıkarmak için
resminle kandırıyor,kalp aptal bir hayvan
hemen düşüyor tuzağa
yerine dışkı koyuyor yerine cenaze koyuyor
yerine disco topu koyuyor yerine ayet koyuyor
sonra bir suç aleti olan kelebeği
göğe salıyor kanat çırpa çırpa yok oluyor suç


aradan bir saat geçiyor,
ömrün mozaiklenmiş oluyor,
18 yaşından küçükler görmesin diye,
minicik bir çocuk geliyor
aynayı tuzla buz ediyor,
çocuğun kafası geyik, kafası poster,
gözlerini açtığında
sehpada ki sigaraya ulaşmak için taksi çağırıyorsun...