Ne uzun zaman olmuş seni görmeyeli
Kendimi yaramaz bir çocuk gibi hissettim
Sana o pencereden gizlice bakarken
Tatlı bir gülümse yüzümde düşünürken

Daha çok küçüktüm
Sevmek oyunlarda yalancıktan oynanırdı
Arkadaşlarım vardı
Biri baba olurdu ben de anne ama yalancıktan

Bilmezdik ne oynadığımızı
Aslında öyle tehlikeli bir oyunmuş ki
Gerçek olunca anladım
Sana âşık olunca anladım

İnanır mısın dört yıl geçmiş
O koca ateşin üstünde
Öyle büyüktü ki külleri hala içimde
Seni görünce anladım bugün

Bunları yüzüne söylesem
Şaşırırsın bir şey anlamasın biliyorum
Çünkü sen hiç bilmedin
Ne o içimdeki ateşi ne de o günü

Her eylülde ki gibi okul açılıyordu
Yolda köşe başında gördüm seni
Bambaşkaydın yüzümde aynı bu akşamki gibi
Bir gülümseme oluşturmuştun

Oyun arkadaşlarıma benzemiyordun
Başkaydın işte
Anlatamıyorum ki
Aşk mıydı bu

Her sabah başka uyanıyordum
Okula gitmek harikaydı o zamanlar
Her sabah sen benden habersiz
Ben senin önünden geçerdim

Ne günlerdi
Çabuk geçti
Sana doyamadan
Lise başladı ve ben seni göremez oldum

İçimde sol yanımdaki tarifsiz ateş
Yavaş yavaş söndü
İçimi acıtarak
Seni unutturmaya çalışarak

Ama anladım
Aslında seni hiç unutturamamış zaman
Çünkü sen başkasın
Yüzümdeki o gülümsemesin

Sana o pencereden gizlice bakarken bugün
Büyüdüğümüzü anladım
Ne kadar değiştiğini
Değiştiğimi anladım

Sana o pencereden gizlice bakarken bugün
Değişmeyen bitmeyen tek şeyin
İçimdeki çocukça
Aşkın olduğunu anladım