6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1305
Okunma

Sanki yıllardı yıldızlara bakmamışım. Garip aslında sanki kapalı bir kutudan yeni cıkmışım yıllar sonra. Geçmişi olmaya yarında umutsuz gibiyim.
Sanki herkes yabancı bana. Gülmek neymiş öğretmemişler. Yıllardır aramaktan usanmış yorulmuş gibiyim bu gece. Gülmeyi de ağlamayı da birbirine karıştırmışım adeta. Günlerdir yürüyormuşum da hala yürümek ister gibiyim. Yağmurda koşmak gözyaşlarıyla düşünmek en imkânsızları susmak beklide istediğim, boşlukta gibiyim bilmiyorum.
Bildiğim tek şey kahramanıma çok kırgınım!
benim kahramanım BABAM
Bir kahraman
Güçlü, iyi bir kahraman
En zor anlarda ortaya çıkan
Eşsiz kahraman
Benim kahramanım
Kendi bile bilmiyor
O bilmiyor ama
İhtiyacım olduğu zaman
Hep yanımda
Ben istemesem de
Biliyorum o hep beni güldürüyor
Beni dinliyor
Benim kahramanım
Kendi bile bilmiyor
Belki bilse
Böyle olmazdı kim bilir
Her şey bitti artık
En ihtiyacım olduğu zamanda
İlk kez yoktu, kimse yoktu
Yanımda olduğunu bilmek isterdim sadece
Güvenmek birine
Benim kahramanım
Onun gülen gözlerini görünce
İçim aydınlanırdı
Unuturdum her şeyi
Unutmak isterdim belki
O konuştumu susar dinlerdim
Sonra anlat demeden
Ben başlardım konuşmaya
Konuştuğum şeyi bilmeden
O içimde hıçkırarak
Ağladığım zamanlarda
Benimle ağlamadı sustu belki
Ama yanımdaydı biliyordum
Susmak istediğim anlarda
Beni anladı ve
Sessizliğimi dinledi
Nerede olursam olayım
Ne yaparsam yapayım
Benim bir kahramanın vardı
O bilmese de kahramanımdı benim
Ben o kahramana kırgınım
Ben o kahramanı çok özledim