Yoruldum artık beklemekten,
Çık gel!
Gelki hayalinle avunmaktan kurtulayım.
Gözlerinin içine bakayım doyasıya
Uzun uzun
Mutluluğumu gör diye.
Yeter artık çık gel
Bana cok görme bu huzuru
Konuş sesin kulaklarıma kazınsın
Hiç susma
Sesini dinlememe izin ver
Bana çok görme bu huzuru
Kaç yıl geçti seni bekleyeli
Sessizce otur yanıma
Varlığını hissetmeme izin ver
Dünya insanlar
Hepsini bir köşeye bırakama izin ver
Gel yeterki
Bu karanlık yalnızlığımda
Elini uzat
Elini tutmama izin ver
Sıcaklığını hissetmeme
Hayalin yetmiyor artık
Ne olur çık gel
Bundan sonra
Gösüne Yaslanıp
Uyuyan o huzurlu kız ben olayım
Gözlerinin tek sahibi
Sessizliğinin dinleyicisi
Sevinçlerinin ortağı
Ve gülümsemenin nedeni ben olayım
Ne olur çık gel artık
Bu aşkı çok görme bana
Seni seviyorum kelimesini
Gözlerinden okumama izin ver artık
Sende unut herşeyi
Banada unuttur
Senle olduğum her an
Zaman dursun
Çık gel
İzin ver aşkı beraber yaşayalım
İzin ver aşkı yenide yazalım.