Düşünmek hiç bu kadar canımı acıtmadı benim
Kalbim hiç böyle telaşa kapılmamıştı
Yokluk öyle ürkütücüymüş ki
Bugün anladım.

Ben buralardan giderken istemeyerek
Birileri yeni kitaplar yazacak
Okuyamayacağım
Okumakta olduğum kitabı bile
Yarım bırakıp giderken
Birileri yeni besteler yazacak
Dinleyemeyeceğim
O çok sevdiğim şarkıyı
Bir daha dinlemek isterken
Bizim için yapmaya başladığı maketi
Yarım bırakıp gideceğim
Birçok hayalim yine yarım kalacak
En sevdiğim arkadaşım evlenecek
Şahidi ben olamayacağım
Şairler yeni şiirler yazacak
Okuyamayacağım
Sana yazdığım şiiri ise
Yarım bırakıp gideceğim

Asıl zor olan
Sen yeni bir elbise alacaksın
Eminim çok yakışacak
Ama ben gitmiş olacağım
Yıllar ilerledikçe
Yüzünde yeni çizgiler belirecek
Seni daha da güzel yapacak
Ben göremeyeceğim
Yeni bir şarkıyı çok beğeneceksin
Ama ben bilmeyeceğim
Gökyüzüne bakarken nasıl gülümsediğini bir daha
Göremeyeceğim
Torunlarımızın büyüdüğünü seninle
İzleyemeyeceğim
Ve gözlerine doyasıya bakmak
İmkânsızlaşacak

İnsan her şeye alışır
Gitmeye de yarım bırakmaya da

Kalbim asıl seni yarım bırakma korkusuyla
Telaşa kapıldı bugün