en son ne zaman çayını karıştırdın,
tuzu kendinden önce ona uzattın.
en son ne zaman ondan önce uyandın,
üstünü örtüp,kahvaltı hazırladın,

ondan önce ölmeyi dilendinmi hiç,
yaşarken ölmemek için,
yemeği yaktığında gülümsedinmi,
kabusundan uyandırıp dizinde uyuttunmu,
en son ne zaman önüne geçtin güneşin ,
gölge oldun,..anlattıklarında kayboldun,

o istedi diye karanlık pazartesi işi ekip,işsiz kaldınmı
işsizliğinle övünürken o,sen pazarda hamallık yaptınmı,
gerçekten korkmadan ağzının kokacağını onun la soğan ekmek yedinmi,

beceremediği ayşekadın fasulyeyi yiyip,altını yaktığı pilava yüzçevirmemezlik ettinmi,
ve belkide hayatının en başarılı anın da,sana bir plaket verilmeden az önce,
onun gözlerine bakıp,iyiki varsın sen olmasaydın ben böyle mutlu olamazdım,

ve bir ödülden önce ona sarıldın mı.....hayatta ki gerçek ödülüm diyerek.............

en son ne zaman vazgeçtim başka gözlerden ,zevk almaktan,biliyormusun,
işte gerçekten böyle bir adam olmam gerektiğini düşündüğüm an.....

çünkü,ben var isem o da var,,,,yangın varsa ateşde var....